Fai xa uns anos que acostumo felicitar o Nadal cun poemiña de "colleita propia", tal e como facian en tempos grandes poetas e escritores; o último deles o benquerido e sempre recordado Manuel Maria.
Sabendo das miñas limitacións poéticas -creo que como moito son un escribidor de versos-, fixen para éste ano o seguinte:
DOCE BADALADAS
Ó ALUMEAMENTO DA VIRXE
O frío e a neve non nos fan tremar.
Os días agora xa están a medrar.
Unha boa nova veñen de anunciar.
No ceo unha estrela anda a escintilar.
Tres Magos cabalgan con firme trotar.
Xosé, o carpinteiro, parou de serrar.
María, súa dona, a luz vai a dar.
Éste alumeamento dará que falar.
O neno que naza, ven pra nos salvar.
Cantigas galegas debemos cantar.
Con viño de Amandi temos que brindar.
É festa no mundo. ¡Hai que a celebrar!.
No hay comentarios:
Publicar un comentario