SON A SUMA TOTAL
Son a suma total
daquel que foi medindo
a pegada aquela que non digo,
pegada que soia se puxo o seu nome.
Son resta da esperanza -diferencia quedou-
Multiplicada xa nacín,
pra qué dividirme agora?
San, enteira voume indo,
san, enteira vou quedando,
o paso xa me cederon,
inda que o camiño se vira,
vaise virando en duro,
as pegadas ben se ven
vense volcar nas penas,
liman os picos dos montes,
raxan a cume i o mar,
raxan as alturas todas,
raxan a neboa,
raxan o sol,
ráxanse todas nunha,
ésta cingese
vaise cinguindo.
¡Terra, alma dona¡
Pegada que soia
se puxo o seu nome.
daquel que foi medindo
a pegada aquela que non digo,
pegada que soia se puxo o seu nome.
Son resta da esperanza -diferencia quedou-
Multiplicada xa nacín,
pra qué dividirme agora?
San, enteira voume indo,
san, enteira vou quedando,
o paso xa me cederon,
inda que o camiño se vira,
vaise virando en duro,
as pegadas ben se ven
vense volcar nas penas,
liman os picos dos montes,
raxan a cume i o mar,
raxan as alturas todas,
raxan a neboa,
raxan o sol,
ráxanse todas nunha,
ésta cingese
vaise cinguindo.
¡Terra, alma dona¡
Pegada que soia
se puxo o seu nome.
MARIA MARIÑO, "Verba que comenza" 1963
Concello de Noia, libro de homenaxe, Noia 1990
Concello de Noia, libro de homenaxe, Noia 1990
Nota.-
Na foto aparecen en O Caurel xunto a Maria Mariño, Novoneira, Manuel Maria e Saleta.
No hay comentarios:
Publicar un comentario